تحلیل الزامات به¬کارگیری نظام آموزش ترکیبی از دیدگاه اعضای هیئت علمی (مورد مطالعه: دانشگاههای رامین و شهید چمران اهواز)

اخیراً استانداردهای کیفیت آموزش نوین به سمت الگوی جدید آموزشی به­عنوان آموزش ترکیبی متمایل شده است و آن را آموزش مناسب با استفاده از فناوری رایانه ای می دانند. در این استانداردها با پذیرش لزوم بهره مندی از مزیتهای هر دو شیوه آموزش سنتی و الکترونیکی، محدودیتهای هر یک شناخته و آموزش ترکیبی با تأکید بر فراگیر محوری نوع مناسب آموزش دانسته شده است. تحقیق حاضر با هدف تحلیل الزامات به­کارگیری نظام آموزش ترکیبی از دیدگاه اعضای هیئت علمی انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل 159 نفر از اعضای هیئت‏علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین و دانشکده­های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه شهید چمران اهواز بود که از این افراد تعداد 72 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه‏گیری تصادفی ساده به­عنوان نمونه تعیین شدند. ابزار اصلی جمع‏آوری اطلاعات پرسشنامه بود. روایی پرسشنامه با نظر تعدادی از استادان گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و صاحبنظران در این زمینه تأیید شد و برای تعیین میزان پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برابر با 91/0 بود. برای تحلیل داده‏ها از نرم افزار spss17 استفاده شد. یافته‏های تحقیق نشان داد که از دیدگاه اعضای هیئت‏علمی مهم‏ترین الزامات به­کارگیری آموزش ترکیبی، دسترسی به رایانه و اینترنت با سرعت کافی در دانشگاه و وجود داشتن شبکه با پهنای باند کافی است. نتایج به­دست آمده از تحلیل عاملی نشان داد که پنج عامل سازمانی، زیرساختی، سیاستی، حرفه­ای و آموزشی 751/71 درصد از واریانس کل الزامات به­کارگیری آموزش ترکیبی را تبیین می‏کنند.